Monthly Archives: June 2011

โดย อาจารย์พุทธทาสภิกขุ การน้อมจิตไปสู่ความดับไม่มีเชื้อเหลือนั้น เป็นสิ่งที่ทำได้ เมื่อได้มองเห็นแล้วว่า “ไม่มีอะไรที่น่าเอา ไม่มีอะไรที่น่าเป็น” ดังที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้น แต่เมื่อได้กระทำมาจนถึงขั้นจนจิตเริ่มน้อมเอียงไปในทางแห่งความดับไม่มีเชื้อเหลือแล้วก็นับว่าเป็นโชคดีที่สุด คือจะเป็นการกระทำที่ง่ายขึ้นอย่างมากมาย และปลอดภัยจากความผิดพลาดอย่างที่สุุด เพราะว่าหลังจากนี้ก็มีแต่การประคับประคองจิตที่น้อมไปสู่ความดับไม่มีเชื้อเหลืออยู่แล้วนั้น ให้ดำเนินการอย่างแรงกล้ายิ่งขึ้นไปเท่านั้น แต่ก็มิใช่ด้วยการทำอะไรอย่างอื่นที่ไหนอีก นอกจากพิจารณาใน “การไม่น่าเอา ไม่น่าเป็น” นั่นเอง หากแต่ว่าให้มันละเอียดสุขุม แก่กล้ายิ่งขึ้นไปอีกเท่านั้น จิตก็จะน้อมไปสู่ความดับไม่มีเหลืออย่างประณีตยิ่งขึ้นไปอีก เกี่ยวกับข้อนี้เราจะพบความจริงได้จากหลักที่ถือกันอยู่ทั่ว ๆ ไป แต่โดยมากไม่ค่อยรู้ความหมาย คือหลักที่ว่าการพิจารณาใน อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ให้ละเอียดแระณีตยิ่ง ๆ ขึ้นไปทุก ๆ ลำดับ แห่งการปฏิบัติและการบรรลุมรรคผล ซึ่งรวมเข้าด้วยกันแล้วย่อมมีอยู่มากมายหลายชั้นทีเดียว ความจริงมีอยู่ว่าทุก ๆ ชั้น ล้วนแต่เป็นการพิจารณาในความหมายแห่ง … Continue reading →

วันนี้ฉันฝันถึงหลวงพ่อคูณ ในความฝันหลวงพ่อนั่งอยู่ครองจีวรเหมือนอยู่ในวัด และมีปลาเยอะมากอยู่รอบ ๆ ตัวท่านบริเวณพื้น ฉันบอกหลวงพ่อว่าจะเอาไปปล่อยนะครับ หลวงพ่อว่าเออเอาสิทำนองนี้ แล้วฉันก็ตักปลาไปปล่อยในสระหรือหนองน้ำ เมื่อตื่นขึ้นมาเช้านี้ ฉันฝากให้ภรรยาซื้อปลาไปปล่อยให้ฉันหน่อย และบริจาคให้ยูนิเซฟเพื่อช่วยกิจกรรมช่วยเหลือเด็ก(ที่ถูกใช้แรงงาน ทารุณ และด้อยโอกาส)